انواع و زادگاه اصلی گرین چیک
این طوطی بومی جنگل‌های کشورهای آمریکای جنوبی مثل برزیل، پاراگوئه، بولیوی و آرژانتین میباشد. طوطی گرین چیک کانور Green cheeked conure، با نام علمی Pyrhurra molinae در گروه طوطی سانان طبقه بندی می شود.
بدلیل اندازه نسبتاً کوچکشان جزو پاراکیت ها به حساب می آیند و به شش دسته مولینا، رستریکتا، ققنوس، استرالیا، فلاوپترا و هیپوکسانتا تقسیم می شوند.
انواع معروف نژادهای کانور گرین چیک طبق تصویر زیر از چپ به راست شامل: دارچینی (سینامون)، سبزآبی، آناناسی، دارچینی رنگ روشن (دایلوت سینامون)، گرینچیک طبیعی و زرد دوطرفی (یلوساید یا اوپالین) می باشد.
ویژگی های ظاهری و رفتاری در گرین چیک
طول دم این پرنده حدودا بین ۱۰ الی ۱۵ سانتی متر بوده و با احتساب دم، قد این پرنده حدودا ۲۵ سانتیمتر میباشد. وزن آنها نیز به طور میانگین ۷۰ گرم است.
یکی از ویژگی های اصلی گرین چیک معمولی حلقه سفید رنگ دور چشم آنها بوده و همچنین دور گردن آنها نیز یک حلقه سفید رنگ وجود دارد. پرهای اطراف سر و گردن این طوطی به رنگ طوسی بوده و قسمت دم پرنده نیز به رنگ خرمایی قرمز می باشد. رنگ شاه پرها نیز آبی بوده و پاها و منقارها هم خاکستری تیره رنگ میباشند. اگر به چشم این پرنده خیره بشوید، رنگ چشمانش قرمز یاقوتی خواهد بود.
طوطی گرین چیک شخصیت خیلی بزرگی دارد که ترکیبی از هوش بالا، احساسات و سرزندگی است؛ طوری که میگویند یک روح بزرگ در بدنی کوچیک دارد! هوش طوطی گرینچیک خیلی بالاست و قابلیت یادگیری تردستی و حتی دستشویی در جای مشخص را دارد.
به شدت با احساس و بغلی است اما به نسبت کاکادو در مقام دوم قرار دارد. گرینچیک بسیار اجتماعی بوده بنابراین قفسش باید به‌صورت درب باز در نقاط فعال و شلوغ خانه قرار گیرد تا توجه موردنیازش رو دریافت نماید؛ مشابه تایمی که در طبیعت با گروهش می‌گذراند.
طوطی گرین چیک کانور به نسبت بقیه کانورها خجالتی و ساکت‌تر است.
ویژگی های قفس و محیط گرین چیک
گرینچیک به‌خاطر فعال بودنش به حداقل فضای ۹۲*۶۱*۶۱ سانتیمتر نیاز دارد.
دقت نمائید که فواصل بین میله‌های قفس بیشتر از حدود ۱/۹-۱/۳ سانتیمتر نباشد.
بستر خرده کاغذی برای گرینچیک کفایت می‌نماید.
گرینچیک با دمای متوسط بین ۱۸/۳ تا ۲۶/۶ درجه سانتیگراد خودش را تطبیق می‌دهد.
بهتر است قفس در هنگام شب با پارچه نازکی پوشانده شود تا پرنده احساس امنیت نموده و جریان و کوران هوا اذیتش نکند و نیز دچار استرس دیداری نگردد.
نشیمنگاه باید حداقل طول ۲۳ سانتیمتر و قطر ۱/۳ سانتیمتر داشته باشد. برای تمرین دادن پا و جلوگیری از التهاب مفاصل گرینچیک، حتما سایزهای مختلفی از نشیمنگاه را تهیه کنید.
انواع اسباب بازی‌هایی که گرینچیک به آنها علاقه دارند شامل انواع : جویدنی، بالا رفتنی و آویزان شدنی، فکری و گشتنی، تاب و نردبان و درنهایت صاحبشان! است.
تغذیه طوطی گرین چیک
پلت (غذای تجاری فرموله) در رژیم غذایی طوطی گرین چیک باید تنها ۵۰% جیره را تشکیل دهد. رژیم غذایی فقط بر پایه پلت در پرندگانی مثل کانور توصیه نمی‌گردد زیرا احتمال تشکیل کست کریستاله در کلیه های پرنده وجود دارد.
بهتر است اولین وعده غذایی طوطی گرین چیک ترکیب خوشمزه و سالمی از انواع میوه جات، سبزیجات،حبوبات، پلت و پروتئین حیوانی مثل تخم مرغ پخته و گاهی اوقات غذاهای خونگی مانند پاستا باشد.
سیب، موز، انگور و کشمش، گیلاس، پرتقال، گلابی، پاپایا، انبه، سبزیجات وحبوبات، هویج، چغندر، انواع کلم، کدو، کرفس، ذرت، سویا،بروکلی، اسفناج، سیب زمینی معمولی و شیرین و پلت میتوانند در لیست غذاهای این پرنده قرار گیرند.
توصیه شده که حدود ۳-۲ ساعت بعد از اولین وعده غذایی رنگارنگ، به نسبت برابر دانه مخصوص پاراکیت‌ها و تخمه آفتابگردان، گلرنگ یا شاهدانه دراختیارشان قرار بگیرد.
مغزیجات درحد سرگرمی برای آنها کفایت می‌کند و بدلیل چرب بودن، زیاد نباید مصرف شوند. (نیاز پرنده کوچک به چربی ۵-۳% است).
قسمت زیادی از ویتامین‌ها و مواد معدنی مورد نیاز طوطی گرین چیک از میوه و سبزیجات دریافت می‌شوند.
تولیدمثل گرین چیک
تشخیص جنسیت
لازم به ذکر است که نمی‌توان جنسیت نر و ماده را از مشخصات ظاهری تشخیص داد چون کاملا شبیه همند! تنها روش تشخیص جنسیت طوطی گرینچیک از طریق تست DNA است.
خصوصیات تولیدمثلی
طوطی گرین چیک در هر دوره تخم گذاری ۶-۴ تخم می‌گذارد.
مدت زمانی که هر دو جنس باهم همکاری می‌کنند و روی تخمها می‌نشینند ۲۴-۲۲ روز میباشد.
دوره تولیدمثل گرینچیک از اواخر مرداد تا اواخر مهر و اوایل آبان خواهد بود.
گرین‌چیک‌ها حتی درصورت جفت بودن هم به شما توجه کافی دارند.
آشیانه تولید مثل
لانه گرینچیک جعبه ای در اندازه ۳۸*۳۸*۱۳ سانتیمتر می باشد.
بستر خرده کاغذی برای لانه کفایت می‌کند.
تولیدمثل گرینچیک درصورتی که نر و ماده زیر ۱ سال سن داشته باشد توصیه نمی‌گردد.
پرهای پروازی جوجه گرینچیک در ۵۰ روزگی ظاهر میگردند.
جوجه گرینچیک در ۷۵-۵۵ روزگی مستقل شده و در ۱۸-۹ ماهگی بالغ می‌شوند.
اولین پرریزی این پرنده در ۸ ماهگی اتفاق می‌افتد.
بعد از ۸ ماهگی، پرریزی سالانه با دوره ۲ ماهه انجام می‌شود و معمولا از سر یا بال‌ها شروع می‌گردد.
